Welk materiaal is het beste voor een metalen graskantenrand?

Iedereen die ooit een gazon heeft onderhouden, weet dat een schoon, netjes gazon cruciaal is voor een 'afbakening' – als gras in een bloemperk kruipt, of als grond van een bloemperk door regen op het gazon spoelt, ziet het hele gazon er meteen rommelig uit. Ik heb plastic en houten randen geprobeerd voordat ik overschakelde op metalen gazonranden. Na bijna vijf jaar gebruik heb ik een gevoel gekregen voor de prestaties ervan. Vandaag bespreek ik, gebaseerd op mijn eigen ervaring, of metalen gazonranden de investering waard zijn en welke valkuilen je moet vermijden.

Laat ik eerst even praten over het meest verrassende aspect: de duurzaamheid. Mijn vorige plastic kantopsluiting werd zacht in de zomerzon en broos in de wintervorst. Het jaar daarop begon hij te barsten, waardoor hij binnen maximaal drie jaar volledig vervangen moest worden. Houten kantopsluitingen waren nog problematischer; ze rotten al binnen twee jaar en trokken insecten aan. Ze braken gemakkelijk als ik de grond omwoelde. Sinds de overstap naar metalen gazonranden is hij de afgelopen jaren nauwelijks kromgetrokken in regen of zon. Mijn eigen gegalvaniseerde stalen gazonrand is nu roestvrij, op een beetje oxidatie na. Ik verwacht dat hij nog tien jaar meegaat. Later vroeg ik het aan een tuiniervriend en hij zei dat metalen kantopsluitingen van goede kwaliteit, zoals aluminium, wel 15 jaar mee kunnen gaan, en dikker staal vaak meer dan 20 jaar. Hoewel het duurder is in de aanschaf, is het veel kosteneffectiever dan elk jaar plastic of hout te vervangen.

Een ander groot voordeel is dat het onkruid en graswortels effectief blokkeert. Voorheen kroop er altijd gras in mijn gazon, en ik moest oppassen dat ik de wortels niet beschadigde bij het uittrekken, wat betekende dat ik elke week een halve dag bezig was met het verwijderen ervan. Nadat ik de metalen gazonrand had geïnstalleerd, koos ik bewust voor een diep ingegraven metalen rand, ongeveer 18 cm onder de grond en slechts 8 cm boven de grond. Nu zie ik zelden gras in mijn bloemperken kruipen, en zelfs het vervelende vossenstaartgras is aanzienlijk verminderd. Later ontdekte ik dat metaal dik en sterk genoeg is om de ondergrondse wortelstokken van gras te blokkeren, in tegenstelling tot plastic, dat na verloop van tijd kan vervormen en zich een weg door de kieren kan banen. Let er echter op dat u metaal kiest dat dik genoeg is; dunner metaal kan buigen tegen sterke graswortels.